KWIECIEŃ 2023

„Kiedy i w jaki sposób przychodzą rzeczy jako rzeczy? Nie przychodzą one w skutek machinacji człowieka. Ale nie przychodzą także bez czujności śmiertelnych” (Martin Heidegger).
Wystawa „Rzecz[o]świadomości” jest prezentacją twórczości dwóch artystów – Sebastiana Wywiórskiego (Polska) oraz Uwego Schloena (Niemcy). Artystów, pracujących w różnych mediach i eksponujących swoje prace pod różnymi tytułami, łączy pokrewna percepcja świata i obecnego w nim człowieka. Tytuł jaki nadałam wystawie jest ważną grą słów wyjaśniającą światopogląd artystów. Sugeruje, że obecne w świecie rzeczy, to nie neutralne przedmioty i figury, które można dowolnie (i bez konsekwencji) „używać”. Wskazuje także, że u podstaw procesu twórczego artystów spoczywa zaangażowana praca świadomości. Artyści pytają o istotę i konsekwencje ruchu (jako świadomości, jako zmiany miejsca położenia oraz jako ruchu w obrębie przedmiotu – dzieła) oraz o tożsamość rzeczy i jej relację z człowiekiem. Są uczestnikami żywej dyskusji na temat destrukcji, którą propaguje ciągle obecny antropocentryzm i jego szkodliwa potrzeba hierarchizowania bytów. W tej dyskusji, Wywiórski i Schloen,  zajmują pozycję adwokatów, tych (pozornie) niemych bytów. Artyści rozumieją bowiem opór rzeczy przed ich „używaniem”, awersję wobec wikłania w niepasujące im kompozycje i konteksty. Rzeczy, jak zobaczymy na wystawie, nie pretendują do pełnienia funkcji wyłącznie estetycznej (choć, gdy zechcą, to mogą). Rzeczy na wystawie „Rzecz[o]świadomości” są  przekorne, oporne i obrażone. Czasem milczące, czasem agresywne.